Hvernig geta blaðamenn brotið bankaleynd?

Hvernig geta blaðamenn brotið bankaleynd? Það geta þeir einfaldlega ekki nema að þeir starfi í banka líka. Bankaleynd snýr fyrst og fremst að bankastarfsmönnum. Þeir vita allt sem fram fer á þeirra sviði í viðkomandi banka og yfir þá ná lögin um bankaleynd. Voru ekki Agnes og Þorbjörn eingöngu að skýra frá staðreyndum? Ég gæti skilið fjármálaeftirlitið ef þau hefðu verið að fara með staðlausa stafi en þau voru að vitna í gögn frá Kaupþingi og Glitni.

Satt að segja hélt ég að Fjármálaeftirlitið hefði mörg þarfari verk að vinna heldur en að agnúast út í blaðamenn sem eingöngu voru að upplýsa almenning um staðreyndir. Staðreyndir sem þurfa að koma upp á borðið núna.

Brutu þau bankaleynd?

Athugasemdir

[Halldór Björgvin Jóhannsson, 2.4.2009 kl. 10:59]

Agnes Bragadóttir og Þorbjörn Þórðarson, hafi brotið þagnarskyldu samkvæmt 58. gr. laga um fjármálafyrirtæki.

Verður að passa þig á að taka fyrirsagnir á orðinu, þar sem fjölmiðlar nota þær óspart til að búa til fréttir.

Fjölmiðlar eru ekki hafnir yfir lög og reglu.

Einnig má ekki gleyma því að FME er eins og Davíð sagði hauslaus hæna, það er enginn á staðnum til að stjórna.

Satt að segja hélt ég að Fjármálaeftirlitið hefði mörg þarfari verk að vinna heldur en að agnúast út í blaðamenn sem eingöngu voru að upplýsa almenning um staðreyndir. Staðreyndir sem þurfa að koma upp á borðið núna.

Þrátt fyrir það sem ég tek fram fyrir ofan þá gæti ég ekki verið meira sammála þér hér.

[Haraldur Bjarnason, 2.4.2009 kl. 11:13]

Get á móti bent þér á Doddi að verið var að vekja athygli mína á 10. gr. mannréttindasáttmálans, sem á að tryggja að blaðamenn baki sér ekki refsiábyrgð þótt þeir noti gögn sem þeim berast og varða hagsmuni almennings, enda þótt þeir viti að þau séu illa fengin. Nú er spurningin hvort FME er ekki á vafasamri braut núna, sem gæti skilað þessari stofnun til erlendra dómastóla.

[Halldór Björgvin Jóhannsson, 2.4.2009 kl. 11:45]

Get á móti bent þér á Doddi að verið var að vekja athygli mína á 10. gr. mannréttindasáttmálans, sem á að tryggja að blaðamenn baki sér ekki refsiábyrgð þótt þeir noti gögn sem þeim berast og varða hagsmuni almennings, enda þótt þeir viti að þau séu illa fengin.

Það er hægt að rökræða hvort dreifing á þessum upplýsingum hafi verið í þágu þjóðar, allavegana er mín trú sú að það er ekki alltaf í besta hag þjóðar að koma með upplýsingar að þessu tagi beint í fjölmiðla þar sem það getur t.d hrætt í burtu fjárfesta og þess háttar (þessu vil ég halda fram vegna þess hversu ónýt fjármálalög og aðferðir viðgangast í heiminum nú í dag), hvort það á við í þessu tilviki ætla ég ekki að vera með neinar fullyrðingar, en að mínu mati á frekar að koma þeim til eftirlitsaðila en vissulega ef þeir standa ekki undir skyldum sínum þá þarf að taka þetta skrefi lengra.

Einnig er hægt að rökræða hvort að þessar færslur sem þessar bækur sýna séu ólöglegar miðað við fjármálalög, eiga vissulega kannski langt í land er varðar siðferði. Ef svo er að þessar færslur standast lög þá væri hægt að segja að 10. gr. mannréttindasáttmálans eigi ekki við þar sem þetta var löglegt.

En það er nú málið með blessuð lögin, það er vanalega hægt að túlka þau á mismunandi vegu og báðir hafa "rétt" fyrir sér.

[Breki (IP-tala skráð) 3.4.2009 kl. 01:28]

Hvernig er það. Er Þorbjörn ekki löglærður? Átti hann ekki að vita betur?

[Haraldur Bjarnason, 3.4.2009 kl. 07:50]

Þau gerðu ákkúrat ekkert ólöglegt Breki. Birtu eingöngu upplýsingar úr bókum bankana sem þau höfðu undir höndum. Ef einhver hefur brotið bankaleynd eða trúnað þá er það sá sem kom þessum bókum út úr bönkunum. Blaðamenn gera ekkert ólöglegt með því að birta heimildir sem þeir hafa undir höndum.

[Halldór Björgvin Jóhannsson, 3.4.2009 kl. 13:22]

Þau gerðu ákkúrat ekkert ólöglegt Breki. Birtu eingöngu upplýsingar úr bókum bankana sem þau höfðu undir höndum. Ef einhver hefur brotið bankaleynd eða trúnað þá er það sá sem kom þessum bókum út úr bönkunum. Blaðamenn gera ekkert ólöglegt með því að birta heimildir sem þeir hafa undir höndum.

 Nú get ég ekki sagt að ég sé lögfróður maður og því get ég ekki fullyrt með fullri vissu hvort þetta sé rétt eða rangt hjá þér, en getur verið að þetta kallast að vera meðsekur, að taka viljandi þátt í ólöglegu athæfi?