Hvað þá?

Vantar ekki inn þetta hjá Lilju svör við því hvað hægt er að gera í staðinn ef þetta margumtalaða Icesave frumvarp verður ekki samþykkt? Hefur þessi ágæti hagfræðingur svör við því hvernig eylandið Ísland á að bjarga sér eitt og sér í heiminum án fjármálalegra tengsla við næstu nágranna og helstu viðskiptaríki. Það er augljóst að ekki fáum við fyrirgreiðslu frá AGS, ekki frá Norðurlöndunum og allar líkur eru á að öll Evrópusambandsríkin haldi okkur úti kuldanum með viðskipti og fyrirgreiðslu.

Allt í lagi Lilja. Við samþykkjum ekki Icesave en hvaða leiðir eru okkar færar þá? - Því þarftu að svara.

Getur ekki samþykkt Icesave

Athugasemdir

[Bjarni Kristjánsson, 1.11.2009 kl. 14:24]

Svarið við spurningu þinni er í raun mjög einfalt.  Það verður einfaldlega að semja við Breta og Hollendinga upp á nýtt um IceSave. 

Það eru allt of margir gallar á upprunalega samningum (vextirnir, Ragnar Hall atriðið, eftirgjöf á þjóðarréttindum, vanefndartilvikin, o.s.frv.), að það er nær ómögulegt að laga þau með fyrirvörunum. 

Ég væri til dæmis vel til í að gefa Bretum og Hollendum eftir mikið af þeirra kröfum, ef við fengjum í staðin lægri vexti og Ragnar Hall atriðið í gegn.

[Haraldur Bjarnason, 1.11.2009 kl. 14:42]

Er ekki búið að semja við þá tvisvar? - Fleiri samningar eru einfaldlega ekki í boði Bjarni, svo einfalt er það.

[Eiður Svanberg Guðnason, 1.11.2009 kl. 14:45]

Lilja hefur ekki  sagt hvað  hún vill. Hvað vill hún ? Bara ekki borga.  Auðvitað  vildum við helst ekkert borga.  En við verðum að horfast  í augu  við  staðeyndir og veruleika  þeirra veraldar sem við búum í.   Hún er  reginilega  ófær um það og  ætti kannski að leita sér  að öðru starfi. Þingmaður sem ekki viðurkennir  staðreyndir á lítið erindi á löggjafarsamkomuna.

[Eiður Svanberg Guðnason, 1.11.2009 kl. 14:46]

Hún er greinilega ófær um það , átti að standa þarna.

[Ingibjörg Guðrún Magnúsdóttir, 1.11.2009 kl. 15:22]

ef það á að fara í staðreynd málsins, þá er staðryndin sú að lagalega þá ber okkur engin skylda að borga icesave, það var ekki einu sinni ríkisábyrgð á þessum reikningum..það er staðreynd málsins.

[Bjarni Kristjánsson, 1.11.2009 kl. 15:28]

Haraldur,

Ef nýja frumvarpið verður fellt núna, þá er ég nú nokkuð viss um að það verður sest aftur að samningaborðinu.  Það er einfaldlega Bretum og Hollendingum sjálfum best í hag að semja um þetta sem fyrst. 

Ef þeir vilja ekki semja upp á nýtt, þá neyðast þeir til að sækja málið fyrir dómi hér á landi, sem þeir, allavega hingað til, hafa viljað forðast í lengstu lög. 

Hinn kosturinn fyrir þá, væri að bíða sem kröfuhafi eftir að endurgreiðslurnar fari að koma frá Landsbankanum, sem getur tekið mörg ár, og mundi líklega gefa minna af sér fyrir þá heldur en það sem þeir geta fengið með samningum. 

Ef það tekst að fá Breta og Hollendinga til að setjast aftur að samningaborðinu, þá gefst allavega tækifæri til að reyna að laga þau mörgu atriði sem misfórust í upprunalega samningum, og í staðin má kannski gefa eftir eitthvað af þeim atriðum sem þeir leggja mesta áherslu á.

[Gísli Gunnlaugsson (IP-tala skráð) 1.11.2009 kl. 15:50]

 Hver segir að Ísland verði "án fjármálalegra tengsla við næstu nágranna" þó Alþingi samþykki ekki breytingar á sínum eigin fyrirvörum við Icesae?  Hver hefur yfirhöfuð sagt fyrir um það hvað gerist ef ekki verður samið? Mér þætti það fróðleg lesning ef hún er einhversstaðar til. 

[Halldóra Hjaltadóttir, 1.11.2009 kl. 16:18]

Mínir skattpeningar eiga ekki að borga fyrir áhættufjárfestingar Breta og Hollendinga.

Þetta veit hagfræðingurinn Lilja og þess vegna mun hún ekki, samvisku sinnar vegna samþykkja þennan upplogna skuldaþrældóm.

mbk

[Bjarni Kristjánsson, 1.11.2009 kl. 16:38]

Eiður,

Það er ekki hlutverk Lilju sem almenn þingmanns að semja við Breta og Hollendinga, þó líklega mundi fást betri niðurstaða ef hún yrði fengin til ráðgjafar í næstu atrennu.

Hún hefur oft birt þá skoðun sína að hún muni aðeins samþykkja IceSave frumvarp sem Ísland hefur einhverja raunverulega möguleika á að borga.  Þess vegna sagði hún Silfri Egils að hún hefði beðið í allt sumar að fá að sjá útreikningana frá AGS um skuldastöðu og skuldaþol Íslendinga, sem þeir hafa því miður enn ekki birt opinberlega.

[Eiður Svanberg Guðnason, 1.11.2009 kl. 17:05]

Lilju líður vel í sviðsljósinu. Ingibjörg  Guðrún, hvernig  væri að þú kynntir þér sögu málsins  og  hvað íslenskir ráðmenn undirriuðu sl. haust.

[zappa (IP-tala skráð) 1.11.2009 kl. 20:03]

rétt hjá Lilju-við tökum bara útrásina á þetta og borgum ekki neitt-eftirlátum bretum og hollendingum að negla glæpamennina sem stofnuðu til icesave og hirða af þeim eignir erlendis uppí skuldir,plain and simple.

[Haraldur Bjarnason, 1.11.2009 kl. 20:22]

Eftir stendur í þessari umræðu að Lilja hefur aldrei sagt hvað eigi að gera til að skera á Icesave hnútinn ef þessi samningur verður ekki samþykktur.

[Bjarni Kristjánsson, 2.11.2009 kl. 21:17]

Haraldur,

Þú veist það ósköp vel að það er ekki hlutverk Lilju sem almenns þingmanns að svara spurningum hvað "eigi að gera", það er hlutverk ríkisstjórnarinnar (framkvæmdavaldsins).  Lilja má náttúrulega lýsa yfir skoðunum sínum eins og allir aðrir, ef hún vill en hún er ekki skyldug til þess. 

Lilja er aftur á móti skyldug samkvæmt stjórnarskránni að meta hvert mál ríkisstórnin leggur fyrir þingið, og ákveða síðan hvort það sé til hagsbóta fyrir þjóðina að samþykkja það.  Greinilega í þessu máli telur hún að nýja IceSave frumvarpið, eftir að hafa lesið það yfir, sé ekki ásættanlegt.

Ef frumvarpið verður EKKI samþykkt, kemur í ljós hvort ríkisstjórnin hafi undirbúið "plan B", sem Jóhanna tilkynnti í sumar að væri ekki til staðar.  Það er raunverulega hlutverk framkvæmdavaldsins, en ekki þingmannana.

Ein hugmynd sem ég hef viðrað áður, er að við heimtum fyrst að Bretar og Hollendingar svari opinberlega frumvarpinu sem samþykkt var í ágúst með fyrirvörunum.  Þeir geta annaðhvort samþykkt þá (sem er ekki líklegt) eða fellt upprunalega samninginn úr gildi samkvæmt ákvæðum þess. 

Þá gefst vonandi tækifæri til að semja upp á nýtt.  T.d. má semja upp á lægri vextir gegn eftirgjöf á sumum öðrum kröfum B&H, þar sem vexirnir eru og hafa alltaf raunverulega verið stóra vandamálið fyrir okkur, greiðslugetan sem Lilja minntist á í viðtalinu.

Ef Bretar og Hollendingar neita að semja upp á nýtt, verða þeir einfaldlega að fara dómstólaleiðin (sem er vandamál fyrir þá), eða bíða eftir greiðslum úr þrotabúinu (sem þeir vilja ekki).