Besta fjárfestingin

Skógrækt er ein besta fjárfesting sem Íslendingar geta farið í. Ekki nóg með að landið skríðist skógi og verði þannig fallegra og skjólsælla heldur vinnur skógur gegn aukinni mengun frá allri stórðiðjunni, sem hefur verið lausn allra mála síðustu áratugina. Skógrækt er atvinnuskapandi, arðvænleg og á allan hátt uppbyggjandi. Húrra fyrir þessu átaki, sem og öllum öðrum slíkum.

Þúsund ný störf í skógrækt

Athugasemdir

[Anna Sigríður Guðmundsdóttir, 23.6.2009 kl. 00:28]

Skógræktin er góð en hvar eru gjaldeyristekjurnar af þessu til gjaldþrota þjóðar?

[Haraldur Bjarnason, 23.6.2009 kl. 10:14]

Til að afla gjaldeyris höfum við fiskiskip og álver, t.d. hvort tveggja mengar og gegn þeirri mengun þarf að vinna. Við erum skuldbundin til þess. Þannig er skógrækt ein af undirstöðum gjaldeyrisöflunar.

[HStef (IP-tala skráð) 23.6.2009 kl. 17:13]

Skógrækt er góð þar sem hún á við en mér finnst ásamt fleirum sem lítið heyrist nú í, að það sé víða  farið offari í skógrækt. Þá er ég að tala um lerki og fl. teg sem er troðið í vel gróna móa en sneitt hjá uppblásnum holtum og svo ég tali nú ekki um aflögð tún. Það er gengið ansi hart að móunum víða, td  hér á Héraði eru tugir hektara móa plægðir árlega og eyðilagðir í nafni skógræktar ! Þetta á eftir að hafa slæm áhrif á ýmsar fuglategundir er skógarnir vaxa upp, skógarnir hefta úrsýni og aðgengi fólks og verða ansi einhæft "landslag" Mér hefur flogið í hug að stofna móavinafélag áður en okkur tekst að gjöreyða þessu íslenska landi og þar með búsvæðum margra lífvera og ég minni á að íslendingar bera ábyrð á nokkuð mörgum mófuglategundum þar sem meirrihluti stofnsins verpir hér á landi og athugið: , EKKI í skógum.

[Haraldur Bjarnason, 24.6.2009 kl. 00:29]

Sem betur fer held ég að yfirgangsstefna sé á undanhaldi í skógræktinni Hjalti. Ég hef alltaf verið á móti þessum plægingum og eins því að þurrka mýrar og planta trjám. Héraðið er auðvitað gósenland fyrir skógrækt en ég er sammála þér að það má ekki fara offari. Hins vegar hef ég reynt það sjálfur að fuglalíf eykst við skógrækt. Rjúpan verpir til dæmis undir lerkitrjám, nýtur þar skjóls fyrir varginum, öfugt við það sem Jón Gunnar Ottósson hélt fram á sínum tíma. Karrarnir nota trjátoppa þegar þeir helga sér land og sjá þá vel yfir. Mófuglategundir þrífast vel inn á milli ef ekki er plantað fyrirhyggjulaust, svo ég tali nú ekki um vaðfugla í mýrum og flækinga sem kunna vel við sig. Fjölbreytni þarf að vera í landslaginu og skógur veitir skjól. Ýmsar pöddur og fleira lifa í skóginum sem fuglar njóta góðs af, silungur eykst í ám því lirfur detta af trjám í árnar. Svona mætti lengi telja. Hvað er íslenskt landslag? Ef við förum þúsund ár aftur í tímann er það skógi vaxið frá fjöru til fjalla. Stebbi Þrándur var á móti hreindýrum á borgarafundi á Egilsstöðum og sagði þau ekki íslensk, jafnvel þó þau hafi búið hér í yfir 200 ár. Það má ekki fara offari í skógrækt frekar en öðru, þar er ég sammála þér. Svo veitir ekkert af að binda koltvísýringinn sem verður til með stóriðjunni. Við erum skuldbundin af Kyoto-bókuninni, sem framsóknarstefna síðustu áratuga hefur hunsað með aukinni mengandi stóriðju.

[HStef (IP-tala skráð) 25.6.2009 kl. 16:25]

Ég hef bara aldrei séð lóu, spóa, jaðrakan, rjúpu og hvað þá branduglu verpandi inn í skógi !

[Haraldur Bjarnason, 26.6.2009 kl. 00:53]

Rjúpan verpir inn í skógi það veit ég og get sýnt þér það, komi ég austur. Lóan gerir það líka, spóin í skógarjaðri við mýri. Þekki ekki hreiður jaðraka eða branduglu á Héraði. Sýni þér þessar "staðsetningar" næst þegar ég kem austur félagi.

[HStef (IP-tala skráð) 26.6.2009 kl. 12:24]

Margir sjá bara það sem þeir vilja sjá !

[Haraldur Bjarnason, 26.6.2009 kl. 22:44]

Það á eflaust við á báða vegu. Bið að heilsa í bili.